Paul Hoekstra over Recept voor rampspoed: hoe bakken en misdaad samenkomen
Wanneer je de titel Recept voor rampspoed hoort, denk je misschien aan een mislukt dessert. Maar bij schrijver Paul Hoekstra is niets wat het lijkt. In dit boek combineert hij twee van zijn grote passies: cosy crime en bakken. Het resultaat? Een detectiveverhaal dat je zowel op het puntje van je stoel houdt als doet verlangen naar iets lekkers bij de thee.

In dit korte interview stellen we hem 5 vragen over zijn nieuwe bakdetective en zijn eigen ervaring met het bakken van koekjes, cakes en alle andere soorten zoetigheden.
Wat inspireerde je om een bakdetective te creëren?
Ik speelde al enige tijd met het schrijven van een bakboek, maar twijfelde nog over de vorm. Op gegeven moment vroeg een van mijn vrienden waarom ik mijn passie voor het schrijven van detectiveverhalen niet combineerde met de recepten die ik wilde delen. Dat vond ik een erg leuk idee, dus ben ik begonnen met het uitwerken van een verhaallijn die zou passen bij de recepten die ik in het boek wilde.
Wat is je favoriete zoetigheid?
Dit vind ik een erg lastige vraag. Het is een beetje alsof je een ouder vraagt om een favoriet kind te kiezen. In principe houd ik van bijna alle zoetigheden, en dat is soms best een valkuil. Vaak hangt het voor mij toch wel af van de tijd van het jaar. In het voorjaar en de zomer gaat mijn voorkeur vaak uit naar iets met frissere smaken, zoals citroenkoekjes of citroen cheesecake. In de herfst en winter neig ik toch meer naar de kruidigere kant, met pompoenkoekjes en worteltaart. Een recept dat eigenlijk altijd smaakt, en ook echt een publieksfavoriet is, zijn mijn brownies. Ik moet de eerste nog tegenkomen die daar niet het recept van wil weten.
Wat is je mooiste herinnering aan bakken?
Ik heb niet zozeer herinneringen aan het bakken zelf. Natuurlijk, voor mij is het een vorm van ontspanning: even ontsnappen aan de dagelijkse beslommeringen en drukte van het werkende leven. Maar de echte herinneringen komen pas na het bakken, wanneer mensen (hopelijk) kunnen genieten van alles wat je hebt gemaakt. Zo heb ik voor mijn werk als docent een keer ruim 200 koekjes en 100 brownies gebakken voor de dag van de examenuitslagen van mijn mentorklas. Die vonden gretig aftrek, en ook veel van mijn andere examenleerlingen wisten het lokaal te vinden. Uiteindelijk was binnen anderhalf uur alles schoon op. Daar haal ik wel voldoening uit, ja.
Wat zou je een beginnende bakker aanraden?
Wees niet bang om te falen. Een ingezakte cake of verbrande koekjes kan iedereen overkomen. Het druist misschien volledig tegen mijn perfectionistische aard in, maar het hoort er simpelweg bij. Recepten worden geschreven op basis van ingrediënten en apparatuur die de schrijver voor handen heeft. In je eigen keuken kunnen die dingen toch anders werken.
Kunnen we meer boeken verwachten in de reeks?
Ik moet eerlijk bekennen dat het best veel werk is om een boek als dit goed vorm te geven. Niet alleen is het een uitdaging om een aantal recepten op een niet-storende manier te verwerken in de verhaallijn, maar ook het maken en uitzoeken van de juiste foto’s kost veel tijd. Het proces van het uitzetten van de rode draad voor Recept voor rampspoed en het daadwerkelijk uit kunnen geven, kostte al met al toch zo’n drie jaar. Desalniettemin speel ik al wel met de gedachte om aan een tweede boek te gaan werken. De werktitel en een begin van de rode draad heb ik liggen. Nu is het uitzoeken welke recepten passend zouden zijn, en dan kan het proces weer beginnen.
Recept voor rampspoed is nu verkrijgbaar via onze webshop. En wie weet ligt het tweede deel inmiddels langzaam op het aanrecht te rijzen.

Job Veldhuis
Job Veldhuis (1998) bewandelde alles behalve de gebaande paden om auteur te worden. Hij studeerde Computer Science aan de Universiteit van Londen en schreef tegelijkertijd toneelstukken en korte sketches voor op het podium. In 2019 debuteerde hij met zijn eerste detective, Inspecteur Vos.