De oven: het hart van mijn huis

Want wees nou eerlijk: wat is er fijner dan een huis dat zich vult met de geuren van versgebakken lekkernijen? Het geeft een huiselijk gevoel, een warmte die je niet snel ergens anders vindt. Ik zie de momenten dat ik bak dan ook als kleine geluksmomentjes. Er is maar weinig dat me zo rustig maakt en laat ontspannen als bakken.

Bakken is een ritueel

Wanneer ik aan het bakken ben, vraagt dat mijn volledige aandacht en is er nauwelijks ruimte voor andere gedachten. Over het algemeen begin ik met de mise en place, omdat dat me overzicht en structuur geeft. De verschillende ingrediënten weeg en meet ik af op verschillende bordjes en schaaltjes. Deze zet ik op volgorde van het recept, zodat ik ze makkelijk toe kan voegen op het moment dat het recept daar om vraagt. Dit is misschien wel het meest tijdrovende klusje van het bakken en kan als saai en vervelend worden ervaren. Toch doe ik dit altijd, omdat het uiteindelijk een boel tijd bespaart. Daarnaast zorgt het er ook voor dat ik minder fouten maak, en dus ook minder vaak iets opnieuw hoef te doen.

En als dan eindelijk alles is afgewogen en klaar ligt, begint het echte werk: het mengen van alle ingrediënten tot een deeg of beslag. Tijdens het mengen en kneden komen mijn gedachten over het algemeen volledig tot rust. Soms wik ik nog wel variëren en experimenteren, zoals het toevoegen van een extra snufje kaneel of het toevoegen van noten. Het ontdekken van nieuwe smaken geeft me hetzelfde creatieve gevoel als ik kan krijgen van schrijven.

Hoe vaak ik ook bak, het blijft verwonderlijk om te zien hoe een paar losse ingrediënten samen kunnen komen tot iets dat zo lekker smaakt en verzadigend is. Even zo wonderlijk is het proces dat plaatsvindt in de oven. Platte koekjes bollen op, beslag zet uit en verdubbelt in volume. Ik vind het dan ook moeilijk om de koeltijd te respecteren – ik wil eigenlijk altijd zo snel mogelijk proeven.

Ups en downs

Maar is het bakritueel dan altijd rustgevend? Nee, natuurlijk niet. Ook bakken is een kwestie van vallen en opstaan. Regelmatig volg ik recepten tot de letter, maar is de uitkomst verre van het plaatje dat in het bakboek wordt voorgespiegeld. En dat is natuurlijk niet verwonderlijk, want je doet het nooit precies zoals de auteur van dat boek. Je ingrediënten kunnen iets afwijken, waardoor je eindresultaat wat afwijkt. Of je hebt net een andere mixer met andere standen, waardoor je beslag net iets te lang wordt gemixt.

Ik ervaar het altijd als een uitdaging om te onderzoeken waar het mis kan zijn gegaan. Ligt het aan iets dat ik heb gedaan, of komt het misschien door een ingrediënt dat ik heb gebruikt? Ook dat kan, in zekere zin, rustgevend werken. Natuurlijk, dat zal niet zo zijn als je van plan bent te bakken voor een verjaardag of visite, maar in andere gevallen kun je het zien als een kans voor ontwikkeling en groei. En nee, dat is ook zeker niet altijd gemakkelijk.

Mijn eerste bakboek

Bakken blijft voor mij een bron van rust, creativiteit en verwondering. Juist daarom heb ik recept voor rampspoed geschreven: om mijn favoriete recepten te delen met iedereen die hetzelfde plezier uit de oven haalt.